ในวันที่อากาศสดใสในฤดูใบไม้ผลินั้น ฉันได้รับจดหมายจากแม่ซึ่งขอให้ฉันกลับบ้านเพราะมีเรื่องสำคัญที่ต้องหารือกัน ฉันรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยในใจ และฉันก็รู้สึกเสมอว่านี่ไม่ใช่เรื่องดี เมื่อฉันกลับถึงบ้าน แม่บอกฉันด้วยรอยยิ้มว่าฉันถูกกำหนดให้แต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ผู้ชายคนนั้นเป็นคนป่วยและอาจเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ ฉันตกตะลึง เป็นไปได้ยังไง? ฉันไม่อยากแต่งงานกับสามีที่อาจตายภายในไม่กี่วัน ฉันแสดงความคิดของฉันกับแม่ของฉัน แต่เธอก็เด็ดเดี่ยวมากและยังบังคับให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายคนนั้นด้วยการตัดความสัมพันธ์ ในขณะนั้น ฉันรู้สึกราวกับถูกกระโจนเข้าสู่ความมืดอันไม่มีที่สิ้นสุด ในวันแต่งงาน ผู้ชายคนนั้นไม่ได้อยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ ข้าพเจ้ายืนอยู่คนเดียวในหอประชุม เผชิญกับพรเท็จและการเยาะเย้ยเหล่านั้น ใจข้าพเจ้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความสิ้นหวัง ฉันรู้สึกเหมือนนกติดอยู่ในตาข่ายไม่สามารถบินได้อย่างอิสระ อย่างไรก็ตาม โชคชะตาดูเหมือนจะไม่อยากให้ฉันพ่ายแพ้ง่ายๆ เมื่อฉันหมดหนทางที่สุด ชายคนนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น เขาไม่ใช่คนขี้โรคอย่างที่ฉันจินตนาการไว้ แต่เป็นผู้ชายรูปร่างสูงและหล่อเหลาด้วยสติปัญญาที่เปล่งประกายในดวงตาของเขา เขาเดินมาหาฉันแล้วบอกฉันว่าจริงๆ แล้วเขาแกล้งป่วยเพราะเขาไม่อยากแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้รัก ฉันตกใจมากเมื่อได้ยินข่าว นี่คือการแต่งงานที่แม่จัดไว้ให้ใช่ไหม? กับผู้ชายที่ไม่รักเลยเหรอ? หัวใจของฉันเต็มไปด้วยความสงสัยและความไม่สบายใจ แต่ชายคนนี้ก็ติดต่อมาหาฉันและเสนอว่าจะช่วยฉันให้พ้นจากสถานการณ์นี้ เขาบอกว่าเขาสามารถช่วยฉันออกจากบ้านนี้และไล่ตามความฝันและอิสรภาพของฉันได้ แม้ว่าฉันจะแปลกใจและสับสนเล็กน้อย แต่ฉันตัดสินใจเชื่อเขา ดังนั้นเราจึงเริ่มแผนลับ เขาแอบช่วยฉันจัดกระเป๋าและจัดรถม้าไปส่งฉัน ทันทีที่ขึ้นรถม้า ฉันรู้สึกราวกับฟื้นชีวิตขึ้นมา ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมแพ้ฉัน แต่สนับสนุนฉันอย่างเงียบ ๆ เขาจัดหาที่อยู่อาศัย เงินให้ฉัน และช่วยฉันหางานทำ ด้วยความช่วยเหลือของเขา ฉันค่อยๆ ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ และเริ่มสร้างความมั่นใจและความกล้าหาญขึ้นมาใหม่ แม้ว่าเราจะไม่ค่อยมีการสื่อสารและการโต้ตอบมากนัก แต่ฉันก็สัมผัสได้ถึงความห่วงใยและความรักที่เขามีต่อฉัน บางครั้งเขาก็ยืนเคียงข้างฉันอย่างเงียบ ๆ ปกป้องฉันจากลมและฝน บางครั้งเขาก็ส่งช่อดอกไม้มาให้ฉันเพื่อให้ฉันรู้สึกถึงความงดงามของชีวิต ฉันค่อยๆ พบว่าตัวเองเริ่มมีความรู้สึกต่อชายคนนี้ ความอ่อนโยน ความรอบคอบ และความกล้าหาญของเขาทำให้ใจฉันสั่นไหว ฉันเริ่มตั้งตารอที่จะติดต่อและสื่อสารกับเขามากขึ้น โดยหวังว่าเราจะมีพัฒนาการทางอารมณ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ในที่สุดวันหนึ่งเขาก็สารภาพความรู้สึกกับฉัน เขาบอกว่าเขารักฉันมาตลอด แต่เขาไม่กล้าแสดงออก เมื่อทราบข่าวนี้ ฉันรู้สึกตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหลด้วยความดีใจ ในที่สุดฉันก็พบความรักและความสุขของตัวเองแล้ว แม้ว่าเราจะเผชิญกับความยากลำบากและความท้าทายมากมาย แต่สุดท้ายเราก็มารวมตัวกัน ฉันเชื่อว่าไม่มีสิ่งใดในโลกนี้หยุดยั้งเราได้ ตราบใดที่เราเชื่อมั่นในกันและกัน ช่วยเหลือกัน และเติบโตไปด้วยกัน ความรักของเราจะสวยงามและมีความสุขมากขึ้นอย่างแน่นอน